Onderlijnen voor de vaste hengel

Het vissen met onderlijnen heeft tal van voordelen tegenover het vissen in één stuk, met de haak rechtstreeks aan de hoofdlijn geknoopt.
De belangrijkste voordelen zijn:

• Zonder verlies van de dobberafstelling verwisselen van haak.
• Het voorkomen van het verlies van de dobber (of breuk van de hengel) door het vast zitten aan een obstakel, planten of bodembegroeiing.
• Vis je met een onderlijn (dunner of gelijk aan de hoofdlijn) dan heb je bovenstaande  problemen niet. Zit je vast, geen probleem, de lijn die breekt is altijd de onderlijn. Je onderlijnen hebben allen dezelfde lengte, dus knoop er een nieuwe aan en je vist in geen tijd weer verder.

De lengte van de onderlijn moet ieder zelf bepalen (waar jij lekker mee vist). Meestal bedraagt ze tussen de 13 á 20cm voor kanaalvisserij en tot 40 á 60cm voor vijver- en brasemvisserij. Zelf gebruik ik meestal onderlijnen van 15cm. Dat is kort hoor ik al denken, maar hier vis ik het beste mee. Dit is ook een handige lengte, omdat je zo het verklikkerloodje dat toch meestal op 15 á 20cm boven de haak staat, nu op de bovenlijn kan plaatsen, en zo geen gedoe hebt met loodjes tijdens het verwisselen van onderlijn. Moet het verklikkerloodje verder, geen probleem. Schuiven maar.

Hoe maken we nu onze onderlijnen?

Eerst en vooral moet je iets hebben waarin of waarop je de gemaakte onderlijnen bewaren kan. Je kan zelf iets ineen knutselen of gewoon in de handel iets kopen wat hiervoor gemaakt is. Zelf heb ik gekozen voor een onderlijnenmapje.

Om je onderlijnen zelf te maken moet je wel een beetje handig, en vooral niet van het zenuwachtige type zijn. Vele mensen zullen wel denken, “wat moet ik daar mijn tijd mee verdoen?”. Die koop je toch gewoon in de winkel. Goed mij niet gelaten. Koop jij me maar eens onderlijnen met een rode haak 22 met nylon van 6/100 of een haak 14 met 8/100. Moeilijk te vinden hé. Je onderlijnen zelf maken heeft echter nog een voordeel. Je kan niet meer vloeken wanneer je een vis verliest door een slechte (machinaal) geknoopte haak. De enige op wie je kwaad kan zijn is jezelf. Want jij hebt de knoop gelegd.

Ik maak normaal 10 onderlijnen van de haken waar ik mee vis. D.w.z. haak 22 t.e.m. haak 10.
Dat zijn dus 70 onderlijnen met allen dezelfde lengte. Om alle lijnen makkelijk op dezelfde lengte te maken heb ik het volgende bedacht:

• Neem een vlak plankje hout dat 10cm langer is dan de lengte van de onderlijnen die je wit maken.
  Dit plankje mag voor de stabiliteit wat zwaarder en dikker zijn.
• Klop hier 1 (dun)nageltje met kop in en 1 nageltje zonder kop in op de gewenste afstand van elkaar.
• Het nageltje met kop gebruik je om het haakje in te hangen, dat zonder kop om de lus te maken.
• Wanneer het haakje achter het nageltje hangt wentel je de draad over het nageltje zonder kop, schuift de draad af terwijl je hem vanboven vasthoudt en maakt de lusknoop zonder dat het punt waarop de draad dubbelgevouwen werd veranderd. Zorg wel dat je je lussen allen even groot maakt.

Hoe je de haak- en lus knoop maakt lees je in het deel “knopen maken”.

Om de lussen (hetzelfde/even groot) te maken bestaan ook enkele hulpmiddeltjes.
Eén hiervan is de geprepareerde haarspeld, een ander, handiger is de lusknoper:

                               

Beiden werken op dezelfde manier. In het ene uiteinde van de lus plaats je de lange pin, en in de knoop de korte. Aantrekken terwijl je het nylon aan de knoopzijde omhoog schuift en klaar. Het voordeel van de lusknoper is dan hij van plastic is, waardoor je je niet kan bezeren zoals bij de haarspeld. Een ander voorbeeld is dat je grote (voor de bovenlijn) en kleine (voor de onderlijn) lussen maken kunt. Voor de prijs hoef je het alvast niet te laten. Hij kost nog geen 20Bfr.

Nu de lussen gemaakt zijn bevestig je ze aan elkaar:

Steek de lus van de hoofdlijn door de lus van de onderlijn, en daarna de haak door de lus van de hoofdlijn (daarom gebruik ik altijd de grotere lussen voor de hoofdlijn).

Maak nu alstublieft niet de klassieke fout door de haak door de hoofdlijn en vervolgens door het lusje van de onderlijn te steken. Dit geeft een veel zwakkere verbinding doordat nu tijdens de dril alle druk rechtstreeks op de (dunnere) onderlijn te staan komt, wat een enorme verzwakking betekend.

Nu zijn de onderlijnen klaar voor gebruik,

Veel succes ermee.